Crocodile Trophy - Blog

zaterdag 18 oktober tot zondag 26 oktober

Björn Rondelez - Luc Devooght -

Lander Vanhee - Diedrik De Mulder

maandag 27 oktober: the day after

De dag na onze 9-daagse wedstrijd is een recuperatie dagje te Port Douglas. En je raadt nooit wat we deden. Inderdaad, na bijna een ganse dag te luieren en te kuieren besloten we om toch maar een ritje te doen met onze fiets. Dit zal wel waarschijnlijk de laatste zijn op Australische bodem maar het stukje strand hier is zo super om het zomaar te laten liggen.

s'Avonds kwamen we nog de harde kern van de Belgen tegen en na een drankje was het toch tijd om van iedereen afscheid te nemen want de meeste versrpreiden zich na vandaag terug over de wered om zo terug in Belgie te raken. Gelukkig hebben wij nog een klein weekje Australische grond onder onze voeten.

zondag 26 oktober: Wetherby - Port Douglas (TT) / 30km/350hm

Laatste rit van de Crocodile, een tijdrit van 30km. Ik kon geen plaatsen meer winnen, wel nog één verliezen want Lelli stond niet zover achter me. Het eerste stuk van de tijdrit was wind tegen met veel hellende stroken. Na 16km hadden we een lange afdaling van 2km om daarna een vlak stuk te bereiken waar ik eindelijk in mijn ritme raakte. En op 4km van het einde was het dan helemaal super, we draaiden het tropische strand op van Port Douglas en dit was gewoon een super belevenis. Aan de ene kant de Pacific en aan de andere kant de palmbomen. Zalig.

Ik werd nog 14e in de tijdrit en werd ook zo 14e in de eindstand. Dit als 12e elite.

Bjorn: 14

Lander: 27

Diedrik: 35

Luc: 68

Eindstand:

Bjorn: 14

Lander: 16

Diedrik: 50

zaterdag 25 oktober: Skybury Coffee - Wetherby / 101km/1400hm

De voorlaatste dag van de Crocodile. Vanuit de tot nu toe beste logeerplaats (Skybury) trokken we naar Wetherby Station. Vrijdagavond was het wel nog niet zeker of we gingen kunnen rijden want er was een "bushfire". Maar zaterdagmorgen kwam de bevestiging dat het safe was. Toch konden we eerst genieten van een koffie (in mijn geval een warme chocolademelk) gepresenteerd van de baas van Skybury Coffee, de grootste koffieplantage van Australië. De start was ook wat later dan voorzien, dus terug in de hitte rijden.

Vandaag was het eerste gedeelte nogal vlak, maar speelde de wind terug een grote rol.

Ik kon me handhaven in de kopgroep en probeerde zelfs aan te vallen maar de inspanningen van de afgelopen week en de 3 dagen van lekke banden en inhalen kosten toch veel kracht.

Ik kon tot km 50 met de kopgroep meerijden en dan raakte ik in een achtervolgende groep voor plaats 7. Onderweg kwamen we ook de "bushfire" tegen en deze was precies nog niet uitgeraasd. We zagen het vuur op slechts enkele meters van ons.

Na 80 km was de laatste bevoorrading en wat verder moest ik lossen van het groepje waar ik bij reed. Last van de maag, klop van de hamer, ....

Toch kwam ik als 10e aan de finish en was ik toch tevreden over mijn dag. In het klassement schuif ik één plaatsje op ten koste van Lander maar de Italiaal Lelli komt wel dichter. Nog een plaatsje winnen zal ook niet meer lukken want het tijdsverlies door de lekke banden heeft me teveel tijd gekost.

Lander had pech en reed 3 keer lek vandaag. Ook Diedrik had vandaag terug een lekke band.

En ook Luc was tevreden want hij kon vandaag terug meerijden na zijn blesssure en kon ook genieten van de bush, regenwoud en het vuur.

Bjorn: 10

Lander: 35

Diedrik: 45

vrijdag 24 oktober: Irvinebank - Skybury Coffee / 127km/1300hm

Vandaag stond de langste rit van de Croc op het programma. Van Irvinebank naar Skybury. 127 km met vooral golvende wegen en behoorlijk veel asfalt. Dus belangrijk om een goede groep te zoeken want er was een behoorlijk briesje dat nogal nadelig blies. De eerste 20 km verliepen over grintwegen maar toch had ik het moeilijk in het begin en moest ik even de rol lossen. Gelukkig kwamen we dan op meer zandwegen en al vlug kwam ik terug in het spoor van de kopgroep. Ondertussen had Lander pech met een lekke band (die gelukkig vanzelf dichte en met wat extra lucht erbij kon hij verder). Ik reed nog geen km verder terug maar eens lek op een gewoon zandstuk. Nieuwe band en een dikke scheur erin, dus terug herstellen, stuk rubber erin voor de scheur en als één van de laatste terug weg. De goesting was nu toch wel wat weg maar gelukkig kwam ik bij een klein groepje net voor we de weg opdraaiden. En er waren wat hardrijders erbij zodat we direct een mooi tempo ontwikkelden. Ondertussen haalden we nog rijders in met daarin wat Belgen zodat het tempo nog omhoog ging.

Bij de 2e bevoorrading gingen we met enkele Belgen alleen verder maar na een mulle zandpassage kwam ik alleen te zitten maar zag ik wat verder Lander rijden. Dus daarnaartoe en nog wat verder kwam Ramses bij ons die ook al lek gereden was. Hij speelde de grote motor en zo reden we nog eens van groepje naar groepje. We konden in zijn spoor blijven tot een 30 km voor het einde maar op een zwaardere strook ging hij er alleen vandoor maar reed hij opnieuw lek. Ondertussen waren ik en Lander weggereden van de rest en met onze laatste krachten reden we richting finish.

Daar hadden we nog de aangename verrassing om 11 en 12 te worden na een ganse dag in een verloren positie te rijden. Diedrik had vandaag ook zijn eerste lekke band en vandaag waren we niet de enige. De Croc is toch een slijtage slag voor het rubber.

Björn: 11

Lander: 12

Diedrik: 49

donderdag 23 oktober: Irvinebank - Irvinebank / 101km/1700hm

Vandaag stonden er 101 km op het programma met terug een lastige startklim van 6 km. Hierin terug de gekende problemen maar na deze startklim kwam ik vlug in een groepje dat goed snelheid maakte. Dit samen met Lander. Na een 10 tal km vlammen kwamen we nog een groepje tegen zodat we met een man of 12 samen konden rijden. Na ongeveer 35 km kwamen we in een zwaardere passage die meer dan 30 km duurde met veel los zand en nog veel meer grote stenen. Proberen niet lek te rijden dus. Maar toch pech, en diepe kuil en daar ging de lucht. Lekke band nr. 3 dus. Jammer, want ik en Lander waren goed op dreef en reden toen reeds top 15. Het herstel ging als iets vlotter maar je bent toch rap een minuut of 6 kwijt. Daarna nog wat voorzichtig tot aan de bevoorrading nr. 3 om daar terug gas te geven richting finish. Alleen jammer van de tegenwind maar gelukkig zat ik nog met enkele renners samen. Het resultaat weet ik nog niet maar het verlies is nog beperkt gebleven.

Lander was terug sterk vandaag en zonder ongelukken moet een podium plaats in zijn leeftijdscatergorie mogelijk zijn.

We stranden vandaag op zo'n 2000 hoogtemeters.

Lander: 15

Björn: 17

Diedrik: 51

woensdag 22 oktober: Atherton - Irvinebank / 96km/2700hm

Vandaag trokken we van Atherton naar Irvinebank. Irvinebank is een oude mijnstad die al dikwijls aankomst en vertrek punt was in de Crocodile.

In de start hadden we terug dezelfde startklim als gisteren, dus terug problemen voor mij, alhoewel het beter ging of de dag ervoor.

Boven kwam ik in een mooie groep terecht en als ik hierin kon blijven voor het tweede gedeelte van het parcours ging dit oké zijn, want dan waren er stukken dat je kon samenwerken.

Jammer genoeg reed ik kort voor de eerste bevoorrading nog maar eens lek. Deze maal achteraan. Terug tijd verlies en de rest van de rit alleen rijden dus.

Bij de tweede bevoorrading hoorden we dat het parcours ingekort was door een afgebroken brug. Eigenlijk spijtig maar met de omstandigheden van vandaag vond ik het niet erg, om het verlies toch wat beperkter te houden.

Lander reed terug een sterke wedstrijd en wordt terug eerste Belg in het klassement.

Lander: 14

Björn: 28

Diedrik: 51

dinsdag 21 oktober: Atherton - Atherton / 72km/2200hm

In Atherton hebben we 3 maal de officiële start van de wedstrijd en vandaag was er dag 2. Een kortere etappe met toch 2200 hm en een dikke 70 km. Er was direct een startklim van een 7-tal km's die gevolgd werd door een glooiend stuk op de berg. Na de afdaling moesten we tevoet de highway over om zo aan een grote ronde te beginnen om terug af te sluiten met de startklim maar dan in omgekeerde volgorde.

In de startklim raakte ik niet direct op dreef en verloor zo veel tijd. Gelukkig raakte ik wat in mijn ritme in het tussenstuk waar we door een heuse zandbank moesten met veel op en neer maar toch super plezant. Dit voor ongeveer 10 km. Na een klein stukje recuperatie op de weg volgde een lange veldweg dat we verlieten voor een nieuwe beklimming om zo na een korte afdaling door het regenwoud te rijden. Zalig. Na nog enkele langere grintwegen (gelukkig bergaf) en de oversteek van de highway begonnen we aan de laatste beklimming en afdaling om zo terug aan de finish te komen.

Vandaag kenden we ook wat pech. Lander kende een goede startklim maar reed ongeveer een kwartiertje verkeerd, anders was hij terug 1e Belg en stond hij terug op het podium en Luc moest opgeven met een zitvlakblessure.

Diedrik rijdt voorlopig een regelmatige Crocodile.

Björn: 16

Lander: 20

Diedrik: 60

maandag 20 oktober: Lake Tinaroo - Atherton / 78km/1750hm

Vandaag terug een geneutraliseerde start richting Atherton. 18 km op asfalt met een strakke zijwind. Het was ook behoorlijk fris, dit misschien mede door de regen van de afgelopen nacht. In Atherton was er dan een nieuwe start met 3 ronden over 21 km met ongeveer 500 hoogtemeters per ronde. En dit op een speciaal aangelegd parcours en allemaal single tracks.

De eerste ronde draaide het nogal vierkant en verloor ik toch veel plaatsen. Ook was het wat uitkijken want het parcours kennen we niet. Vanaf ronde 2 ging het beter en kon ik hier en daar toch een renner inhalen. En pas in de laatste ronde raakte ik volledig op dreef en werd zo 16e.

Aan de finish terug het dagelijks werk om alles in orde te brengen voor de volgende dag. En ook proberen wat te rusten want vandaag zaten we toch 4u45 op de fiets.

En als afsluiter mocht Lander mee op het podium als 3e van zijn leeftijdscatergorie.

Björn: 14

Lander: 16

Diedrik: 54

Luc: 78

zondag 19 oktober: Cairns - Lake Tinaroo / 97km/2200hm

Na een geneutraliseerde start vanuit Cairns trokken we naar Lake Tinaroo. Dit direct met een startklim van een 10 tal km over asfalt gevolgd door een klim van een 5 tal kilometers op gravel waar we zelfs een paar keer tevoet moesten wegens te steil.

Na deze klim volgde een afdaling met enkele verraderlijke jumps (spreciaal voor het water) en de eerste bevoorrading. Daar vlug de beide bidons vullen, wat watermeloen, en terug verder. We kregen nu een tussenstuk van een 30 tal kilometers waar ik samen met Lander in een groepje belande dat goed ronddraaide. Bij de 2e bevoorrading opnieuw alles bijvullen en konden we beginnen met de 2e beklimming. 11 km waarvan de klim steeds steiler en steiler werd. Van het groepje dat we bijzaten was ik als voorlaatste boven en Lander als laatste. Misschien toch een beetje teveel op kop gereden in het tussenstuk? Na een moeilijke afdaling met veel losse stenen was er een 3e bevoorrading. Daar nog vlug één bidon bijgevuld en kon ik terug verder. Slechts 11 km naar de finish op vooral glooiende wegen maar veel grint en de bekende corregation.

Ik werd 20e en het parcours is toch vooral op maat van de klimmers en dat ben ik niet echt. We gaan dus moeten proberen het beste ervan te maken de rest van de Trophy maar een mooi klassement zal zo goed als onmogelijk worden.

Na de finish hebben we nog extra werk met douchen, eten, fiets kuisen, bagage zoeken. Het was ook behoorlijk fris aan het meer want we hadden toch onze lange broek en trui en zelfs een jasje nodig. Dit had ik dus niet verwacht van Australië.

Björn: 19

Lander: 20

Diedrik: 50

Luc: 74

zaterdag 18 oktober: Smithfield (XC) 33km/900hm

Dag 1 zit erop. De XC op het WB parcours van Smithfield kende voor mij echter een slechte start. Na 2 km reed ik al lek vooraan. De latex stopte niet direct en probeerde ik eerst met wat extra lucht verder te raken. Maar dit lukte niet direct en moest ik toch een band vervangen. Hierdoor verloor ik een 10-tal minuten en nog wat tijd doordat ik als één van de laatste vertrok en inhalen heel moeilijk was op het parcours.

Hierdoor kwam ik pas als 29e over de meet. Zonder deze pech was een top 10 zeker mogelijk.

Lander werd 23e, Diedrik 70e en Luc 92e.

Winnaar werd de Tjech Rybarik.

Morgen begint de echte Crocodile met een rit van 92 km en 2 zware beklimmingen.

De komende dagen zal het ook moeilijk worden om via deze weg informatie te verstrekken, dus check de bovenstaande links.

Lander: 23

Björn: 29

Diedrik: 70

Luc: 92

vrijdag 17 oktober - nog één dag voor de "big start"

Vandaag is onze laatste recuperatie dag voor hetgene waar we voor gekomen waren. De Crocodile Trophy. Gisteren was er een fotoshoot in een Aboriginal reservaat. (Tjapukai) Daar konden we genieten van een dansshow. We konden zelfs met een boomerang gooien en aan speerwerpen doen.

Daarna trokken we naar Smittfield om het parcours van de eerste etappe te verkennen. Dit wordt een XC parcours over 6 ronden. En het was wel eens nodig om te verkennen om een idee te hebben van de ondergrond en bochten.

Vandaag was het dan een klein beetje losrijden en kwamen we zelfs een stukje West-Vlaanderen tegen. (zie foto)

Verder op het programma stond vandaag nog een briefing over de wedstrijd en het afhalen van ons nummer. En de eerste "Crocodile" hebben we ook gezien en zelfs mogen vasthouden.

woensdag 15 oktober - Cairns

Eindelijk zijn we in Cairns. Dit gebeurde nog vlot maar toch waren er enkele kleine probleempjes. Zondag vertrokken we naar Amsterdam voor onze eerste vlucht. 8u richting Dubai. In Amsterdam hadden we al echter een bagage probleem, overgewicht. Dus wat zaken thuislaten en hier kopen (sportvoeding). Naar Dubai vlogen we met een Boeing 777 van Emirates. Slapen lukte niet, filmpjes bekijken wel. In Dubai een uurtje of 2 moeten wachten om de volgende vlucht te nemen naar Sydney. Ditmaal met een Airbus. Indrukwekkend toestel en slapen lukte slecht. In Sydney misten we wel onze vlucht omdat we wat vertraging hadden, dus wel een uurtje of 3 wachten. Hier kregen we wel onze klop van de vermoeiheid. Dus wat slapen in de luchthaven en op het vliegtuig.

Je verliest wel tijds en uurbesef want in Cairns toegekomen was het al dinsdagmiddag. Uurverschil met België is 8u.

Eenmaal te Cairns hadden we vlug een taxi en op onze kamer vlug wat uitladen. Normaal zouden we onze fietsen op woensdag in orde zetten maar ik besloot toch maar om deze te monteren. Dit omdat onze dozen waar de fietsen inzaten toch hier en daar een deukje hadden. En best, want ik heb mijn pedalen thuis vergeten en nog wat reservemateriaal. Via enkele telefoontjes naar het thuisfront en een vlugge taxi rit van mijn pa zijn deze gelukkig nog meegekunnen met Diedrik die pas dinsdagavond vertrok.

Nu wat chillen in Cairns voor zaterdag de wedstrijd begint.

zaterdag 11 oktober - pers

Op donderdag 16 of vrijdag 17 oktober komt er een artikel in Het Laatste Nieuws.

Op vrijdag 17 of zaterdag 18 oktober komt er een artikel in Het Nieuwsblad.

woensdag 08 oktober - pers

Op vrijdag 17 oktober komt er een artikel van ons in de Krant van West-Vlaanderen. Dit in de edities: WEST-KUST-TORHOUT-ZEEWACHT

maandag 06 oktober

Nog een weekje en ik spring op de vlieger richting Down Under. Ondertussen probeer ik al wat bagage samen te rapen maar het wordt moeilijk. Maximum 30 kg incl. fiets. + 10 kg handbagage.

In Australie zal ik waarschijnlijk niet steeds beschikken over een goede internet verbinding maar op de website die in de rechterkolom staan kan je normaal gezien wel wat nieuws lezen.

Als ikzelf ook tijd en een mogelijkheid vind post ik via deze weg ook wat nieuws.

Ondertussen zijn de trainingen ook afgewerkt en zien we dat het goed was. Dit jaar haal ik op een paar km na de 17.000 km en zit ik reeds boven de 100.000 hoogtemeters.

zaterdag 20 september

In september 2013 kwamen de eerste ideeen voor Australie op tafel op het tuinfeestje bij Lander. Eigenlijk maakte ik Lander reeds eerder wat warmer voor dit avontuur en op dit feestje maakte Lander Luc wat zotter en nu een jaar later was onze eerste gezamelijke fietstocht.

Samen met Diedrik erbij reden we zaterdag mee met de rit van het clubweekend van de Beachbikers van Oostende naar Ieper. 130 km door de polders richting het Heuvelland en zo naar Ieper. En we zagen dat het goed was.

donderdag 18 september

Australie komt nu wel heel dichtbij en we zijn ondertussen reeds met 4. Na wat denkwerk en na blessure leed komt Diedrik De Mulder onze ploeg versterken. Voor Diedrik is het niet zijn eerste grote avontuur want enkele jaren geleden deed hij nog mee met de Iron Man te Hawai (2012).

vrijdag 21 februari

Vrijdagavond 21 februari was er de officiële voorstelling van de Crocodile Trophy en Alpentour te Aarschot. Speciaal uit Oostenrijk waren Gerard Schönbacher en Regina Stanger hiervoor gekomen om een filmpje en foto's van de vorige editie te tonen en ook om vragen te beantwoorden.

Samen met Luc en Lander waren we afgezakt naar Aarschot en Xavier Vermeeren was ook afgezakt omdat hij ook wel zin heeft om ons te vervoegen naar Australië maar er zit nog een beetje twijfel in.

Op deze avond kon je ook een deelname ticket winnen voor o.a. de Alpentour, BeMC en ook de Crocodile Trophy. Xavier won het ticket voor de Alpentour maar kan dit bedrag ook gebruiken voor de Crocodile. Misschien brengt dit hem nog een stapje dichter bij Australië.

Ondertussen is ook het etappeschema vrijgegeven:

Stage 1 Smithfield (5 laps) 35 km/900 m
Stage 2 Cairns – Lake Tinaroo 89 km/2500 m
Stage 3 Atherton – Atherton 96 km/3000 m
Stage 4 Atherton – Atherton 90 km/2700 m
Stage 5 Atherton - Irvinebank 122 km/2500 m
Stage 6 Irvinebank - Mt. Mulligan 145 km/2600 m
Stage 7 Mt. Mulligan - Granite Gorge 118 km/2100 m
Stage 8 Granite Gorge - Wetherby 115 km/1900 m
Stage 9 Wetherby - Port Douglas (Time Trial) 40 km/500 m

donderdag 30 januari

Al enkele jaren loop ik met het idee om de Crocodile Trophy te rijden in het verre Australië. Een "to do" item bij de mountainbiker maar concrete plannen waren er nooit, tenzij enkele jaren geleden toen er enkele Beachbikers naar ginder trokken en ik door werkomstandigheden moest thuis blijven.

Net voor de zomer kreeg ik door de deelname aan de BeMC (Belgium Mountainbike Challenge) de kans om de Crocodile Trophy mee te rijden.

Ook enkele jaren geleden sprak ik eens met mijn sportdokter, Lander Vanhee om ooit de Crocodile te rijden en toen zag hij het zitten om mee te gaan dus met dit idee kwam ik voorbije zomer bij hem terecht.

Na enkele dagen bedenktijd was dit oké voor Lander.

Nog wat later, met name op 21 september was er een feestje bij Lander en kwam Lander nog met een 3e man op de proppen. Luc Devooght, een goede vriend van Lander en lid van de mtb-club van Poperinge, zag het ook zitten om mee te gaan naar Australië.

Tot vorige week bleef het wat rustig met onze down under plannen maar vorige dinsdag kwamen we alle 3 samen, Lander, Luc en mezelf en ook Piet Demaeyer als Australië kenner om concreet wat plannen te maken.

Maar eigenlijk had Lander al heel veel huiswerk gemaakt.

En door onze samenkomst van vorige week en het huiswerk van Lander hebben we nu al ons vluchtplan.

Op 12 oktober vertrekken we vanuit Amsterdam naar Dubai. Van daar naar Sydney en zo nog naar Cairns.

Terug naar België op 2 november via Sydney - Dubai - Amsterdam.